پدرانه

سلام دختر ناز بابایی

سلام روشا خانوم

بابایی راستشو بخوای من از بچگی انشاء خوب نمی نوشتم اما تو دلم خیلی حرفها برات دارم که نمی دونم چجوری بگم شاید اولشو مشکل دارم و وقتی شروع کنم دیگه خود به خود کلمه ها کنار هم بیان,البته حرفا انقدر زیادن که نمی دونم از کجا شروع کنم!خوب فکرای پدرانه ست دیگه چیکارش کنم! آدمیزاد تا پا پای خودش وانسته چجوری میخواد پای دیگران واسته؟این جمله برای من در یک کلمه معنی میشه اون هم احساس مسئولیت. 

آخرین روزای ماه رمضونه خیلی باید خدارو شکر کنم به خاطر نعمتهای فراوانش که بهترین نعمتش به من در بهترین روز خدا تولد دختر نازم در عید مبعث در بهترین شرایطی که من داشتم و اصلا اذیت نشدم,اینا همه نشان از لطف خداو برکت وجود شما عزیز دل باباست.

بابایی باورت نمیشه الان که دارم می نویسم سرمو گذاشتم کنار سرت و در کنارت هستم.دختر نازم ما در مقابل خدا باید احساس مسئولیت داشته باشیم و نسبت به نعمتهاش بی تفاوت نباشیم, ما باید تو زندگی هدفی رو دنبال کنیم نمی دونم چقدر موفق بودم اما من همیشه هدفم زندگی سالم در راستای رضای خدا بوده, شاید بعضی وقتا بد خلقی کنم کوتاهی کنم اما از خیانت نفرت دارم.حرفهای زیادی تو دلم انباشته شده اما چون کلا آدم عجولی هستم از هر طرف یه گریزی می زنم, اما همه این حرفها برمیگرده به اینکه دختر نازم دوست دارم,همسر عزیزم دوست دارم من فقط به عشق شما زندگی میکنم.

                                                                                                                92.5.15